منطقه حفاظت شده و شکار ممنوع دربند مشکول:
منطقه شکار ممنوع مشکول با مساحت 29 هزار هکتار واقع در جنوب غرب استان اردبیل و در شهرستان کوثردر تاریخ 92/2/31 به مدت 5 سال رسما به تصویب سازمان حفاظت محیط زیست کشور رسید. دربند مشكول با داشتن قابليت های ويژه اكولوژيكي (اعم از وفور آب و منابع غذایی، صعب العبور بودن و وجود غارهای متعدد طبيعی بعنوان پناهگاه وحوش) و به لحاظ واقع بودن در كنار مناطق حفاظت شده آق داغ و كاغذكنان بعنوان منطقه پشتوانه، يكي از زيستگاه های مهم استان محسوب و مورد توجه اداره کل حفاظت محيط زيست استان بوده است لیکن علی رغم اجرای برنامه های حفاظت فیزیکی منطقه توسط ماموران سخت کوش اداره کل موصوف و نظر به حساسيت به وجود آمده به دليل احداث راه اصلي (موصوف به جاده اردبیل-سرچم) و راه آهن اردبيل-ميانه و امکان دسترسی آسان شكارچيان به پناهگاه وحوش منطقه، ضرورت معرفی آن به عنوان منطقه شکار ممنوع محسوس بوده است.

مشكول نام کوهی نسبتاً مرتفع در داخل منطقه پيشنهادی با چشم اندازهای زیبای طبیعی (كوهستانی و رودخانه ای) و قلعه تاريخی می باشد. این منطقه در دو قسمت جداگانه شمالی و جنوبی، جزو کوهستان مشكول بوده که با جريان رودخانه قزل اوزن و فرسايش سنگ مادر از هم جدا گرديده است. موقعیت خاص جغرافیایی و اكوسيستم كوهستانی مشكول متاثر از اقلیم ايرانی و تورانی بوده و واقع شدن این منطقه بین منطقه گرمسیر ميانه و دره قزل اوزن (در غرب)، دشت فيروزآباد در شرق و زيستگاه بكر كاوان در جنوب، موجب تنوع اقلیمی و بیولوژیکی گردیده است بطوريكه گرمای طاقت فرسای دره قزل اوزن در فصل تابستان و از سوی دیگر سرمای طولانی مدت و برفگير بودن کوهستان مشكول که با ذوب تدريجي برف به عنوان منبع تامين آب های سطحي و زيرزمينی می باشد، موجب تنوع زیستی منحصر به فرد در این منطقه گردیده است. در سال 1402 و با پیشنهاد اداره کل حفاظت محیط زیست استان بخشی از منطقه به مساحت 10282 هکتار طی مصوبه شماره 806 به عنوان حفاظت شده در شورایعالی حفاظت محیط زیست کشور ثبت گردید.

    


پوشش گیاهی منطقه در بند مشکول:
 این منطقه تحت تاثیر آب و هوای مدیترانه ای و خزری دارای گونه های درختی موجود در شمال کشور بوده و جزء منطقه رویشی ايراني - توراني و هیرکانی محسوب می گردد. پوشش گیاهی جنگلی منطقه بطور عمده شامل درختان و درختچه های بلوط، زبان گنجشک، ارس، سیاه تلو، بنه، آلوچه وحشی، ازگیل وحشی، بید، دوشان آلماسی و گلابی وحشی بوده و در مورد گیاهان مرتعی آن می توان به انواع گون، زرشک، گل گاوزبان، شیرین بیان، بومادران، بابونه، آویشن، پونه، میخک، نسترن، بولاق اوتی، انواع یونجه، کلاه میرحسن، جگن، زیره، میخک، اسپند، چجم، شبدر، چاودار، بومادران، جو وحشی، تره تیزک، علف گندمی، پنجک، خشخاش، زردپیاز، علف پشمکی، سیرکوهی، خاکشیر، دم روباهی و قره تیکان اشاره نمود.

حیات وحش منطقه دربند مشکول:
از مهمترين گونه های حيات وحش و پرندگان بومی اين منطقه می توان از پلنگ، خرس قهوه ای، سياه گوش، گربه جنگلی، كل و بز (پازن)، کفتار، سمور جنگلی، سمور سنگی، تشی، رودك، جوجه تيغی، گرگ، روباه معمولي، راسو، گراز، شغال، خرگوش، خفاش نعل اسبی مدیترانه ای، عقاب طلايی، عقاب جنگلی، عقاب شاهی، پيغو، قرقي، كركس، دال سياه، بحری، ليل، دليجه، دليجه كوچك، جغد جنگلی، جغد كوچك، سبزقبا، زنبورخوار،سار صورتی، داركوب، هدهد، انواع چلچله، انواع چكاوك، پرستو، بلدرچين، كبك معمولی و انواع راسته گنجشک سانان نام برد. همچنين از خزندگان شاخص منطقه می توان به انواع مارها (مانند مار زنگی، مار آتشی، افعی  گرزه، يله مار، مار پلنگی)، سوسمارها و مارمولك ها و لاك پشت مهمیزدار اشاره نمود.


پلنگ (منطقه حفاظت شده دربند مشکول)


کل و بز (منطقه حفاظت شده دربند مشکول)