|
|
1393/5/27 دوشنبه
منطقه حفاظت شده نئور
این منطقه جزئی از منطقه حفاظت شده لیسار با مساحت 4283 هکتار میباشد که قسمت عمده آن در استان گیلان واقع گردیده و از سال 1348 تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است. بزرگترین دریاچه آب شیرین دائمی استان تحت عنوان دریاچه نئور در موقعیت جغرافیایی از ´56 º37 تا ´2 º38 عرض شمالی و از ´32 º48 تا ´36 º48 طول شرقی و با مساحت 420 هکتار در این منطقه واقع است. این دریاچه با زیبایی خاص و تنوع زیستی زیاد، در ارتفاع 2500 متری کوههای تالش از ارتفاعات البرز غربی، در 48 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اردبیل واقع شده است. منطقه دارای چشم اندازهای بینظیر و آب و هوای سرد بوده و در فصل تابستان آب و هوای منطقه بسیار دلانگیز میباشد به این علت و به لحاظ پرورش ماهی قزلآلا در آن، جمع کثیری از مهمانان داخل استان و سایر نقاط کشور برای استفاده از آب و هوا و طبیعت زیبا و بکر و صید ورزشی ماهی قزل آلا به این منطقه مسافرت میکنند.
خصوصیات اکولوژیک دریاچه نئور :
به علت دارا بودن ویژگیهای خاص و منحصر به فرد طبیعی، این دریاچه یکی از مراکز مهم تحقیقات سازمان حفاظت محیط زیست در امور آبزیان به شمار میآید. آب شیرین دریاچه از چشمههای متعدد و پر آب اطراف و از نزولات جوی و ذوب یخ و برف کوههای اطراف تامین میگردد. با توجه به شرایط اقلیمی منطقه، دریاچه نئور دارای زمستانهای نسبتا طولانی میباشد به طوری که سطح دریاچه 5 الی 6 ماه از سال یخبندان بوده و گاهی ضخامت یخ به حدود 80 سانتیمتر میرسد. حداکثر دمای منطقه 25 درجه سانتیگراد بوده و در زمستان دارای دمای متوسط 20- درجه میباشد. عمق متوسط دریاچه 3 متر و حداکثر 6 متر است. آب دریاچه از طریق رودخانه هیر، با رودخانه قره سو ارتباط دارد.
از زیستمندان دریاچه میتوان از زالو، نرمتنان (صدفهای دوکفهای)، و از سخت پوستان نام برد. بیشترین جمعیت ماکروسکوپیک موجود در دریاچه را نوعی سخت پوست بهنام گاماروس با نام علمی Gamarus fasiaticus تشکیل میدهد. ذخایر فراوان گاماروس فضای مناسبی را برای پرورش ماهی قزلآلا فراهم نموده است که در کنترل جمعیت حشرات موذی منطقه نقش مفیدی دارند. این دریاچه به دلیل قرار گرفتن در مسیر عبور پرندگان مهاجر و دارا بودن مواد غذایی فراوان و محیط امن، استراحتگاه مناسبی را برای آنها ایجاد کرده و سالانه پذیرای تعداد زیادی از این پرندگان میباشد. تنها پستاندار آبزی دریاچه ، سمور آبی (شنگ) است.
وجود شرایط اقلیمی مناسب و فراوانی منابع آب زیرزمینی، فون و فلور غنی را به حوضه دریاچه بخشیده است و در ارتفاعات و کوههای اطراف دریاچه تنوع نسبتا زیادی از رستنیها و حیات وحش وجود دارد که شامل 70 گونه گیاهی شناسایی شده است که استفاده دارویی، خوراکی و صنعتی دارند و 90 گونه جانوری بومی و مهاجر دارد که 7 گونه از آبزیان، 2 گونه دوزیست، 10 گونه خزنده، 23 گونه پستاندار و 48 گونه پرنده، فون آن ناحیه را تشکیل می دهد. در حوضه آبریز دریاچه نئور مجموعه ای از گیاهان استپی و کشتزارهای گندم، جو، عدس نخود و ... وجود دارد. گونه غالب در داخل دریاچه را بارهنگ آبی تشکیل میدهد.
از نظر مورفولوژی، منطقه دارای دو سیمای خشکی (کوهستانی) و آبی می باشد لذا منابع حیاتی منطقه نیز بر حسب سیمای فیزیکی موجود در دو بخش موجودات زنده خشکی زی و آبزی بررسی می شوند و مرز طبیعی کرانه دریاچه محدوده زیست آنها را جدا میکند. |
|