|
|
1393/5/27 دوشنبه
منطقه حفاظت شده آقداغ
این محدوده در سال 1378 با عنوان منطقه شکار ممنوع آق داغ به ثبت رسید. با توجه به قابلیتهای منطقه، در دور دوم سفرهای استانی هیات محترم دولت با پیشنهاد این اداره کل منطقه شکار ممنوع آق داغ نیز طی مصوبه شماره45592/38706 مورخ 10/9/86 به منطقه حفاظت شده ارتقا پیدا کرد و طی مصوبه322 مورخ14/9/89 شورایعالی حفاظت محیط زیست ثبت گردید. این منطقه در جنوب شرقی شهرستان خلخال (جنوب استان) واقع شده است و از طریق جاده ارتباطی، حدود 34 کیلومتر از شهر خلخال و 5 کیلومتر از جاده خلخال–هشتجین فاصله دارد.
منطقه کوهستانی آقداغ با وسعت در حدود 93800 هکتار دارای سه نوع اقلیم هیرکانی، ایرانی و تورانی و مدیترانهای میباشد. بخشی از آن به وسعت 6500 هکتار و دربند قزلاوزن به وسعت 9000 هکتار به دلیل وضعیت طبیعی زیستی و دارا بودن غارهای طبیعی و پناهگاههای حیات وحش، زیستگاه و مامن مناسبی برای انواع گونههای جانوری است که بصورت منطقه حفاظت شده و امن اعلام گردیده است.
این منطقه در مختصات جغرافیایی´35 º37 تا ´4 º37 عرض شمالی و ´5º 48 تا ´20 º48 طول شرقی واقع میباشد. ارتفاع منطقه از 600 متر در ساحل رودخانه قزل اوزن تا 3322 متر در قله کوهستان آقداغ متغیر است از
این رو این منطقه از سه نوع آب و هوای گرم، معتدل و سرد برخوردار می باشد. قسمت جنوبی منطقه به علت گودی و محصور بودن در میان کوهها دارای هوای بسیار گرم بوده و رستنیهای آن از نوع گیاهان گرمسیری میباشد. با افزایش ارتفاع به سمت شمال، هوا ییلاقی و سرد میشود و در بلندترین نقاط منطقه، هوا حالت سردسیری بخود گرفته و دارای زمستانهای بسیار سرد همراه با برف دائمی میباشد.
- پوشش گیاهی منطقه:
.
درخت ارس گونه گیاهی غالب و دارای اهمیت منطقه آقداغ میباشد. به طور کلی عوامل طبیعی شامل شرایط آب و هوایی، توپوگرافی و نوع خاک در تشکیل گونههای گیاهی متراکم و متنوع نقش اساسی دارند. در گستره این منطقه سه تیپ مراتع ییلاقی، مراتع قشلاقی و جنگلی را می توان یافت که از گونههای گیاهی به شرح ذیل تشکیل گردیدهاند:
- گونههای درختی و درختچهای: ازگیل، گلابی، ککم، مو، خیار، سنجد، شیلان، زرشک، سیاه کوتی، سیاه ولیک، سیاه تلو، بلوط، داغداغان، ارس، زبان گنجشک.
- گونه های مرتعی: چجم، شبدر، خشخاش، علف پشمکی، یملک، سیرکوهی، شیرسگ، گاو زبان، زرد پیاز، انواع یونجه، فستوک گوسفندی، آویشن، انواع گون، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، گزنه، چاودار، سبزواش، جو، علف گندمی، پنجک، دانه قناری، پونه، ترهتیزک، کاکوتی، خاکشیر، اسپرس، تشکر، میخک، بومادران، بابونه ، جارو، بولاقاوتی، شاطرا، اسپند، دم روباهی و یولاف.
- حیات وحش منطقه :
این منطقه به دلیل دارا بودن اکوسیستم کوهستانی وسیع و عوارض طبیعی فراوان و آب و هوای متنوع، تنوع زیستی قابل ملاحظهای دارد. همچنین به دلیل کوهستانی بودن و فاصله زیاد منطقه از کانون شهری، تراکم آبادی در آن کم بوده و این خود باعث کاهش فعالیتهای انسانی و ایجاد امنیت برای وحوش گردیده است . |
|